Żukow reaktywacja

Przed wieloma bardzo laty podczas etapu II wojny światowej nazywanej przez Rosję „wielka wojną ojczyźnianą” najsłynniejszym wodzem ówczesnego ZSRR był niejaki marszałek Żukow. Cudem uchowany na dalekim wschodzie uniknął stalinowskich czystek i w 41 jako nieliczny ocalały zbierał to, co zostało z niezwyciężonej armii czerwonej, po tym jak przetoczył się przez nią walec, mniej może niezwyciężonego, ale zdecydowanie lepiej zorganizowanego Wermachtu. Pobyt na dalekim wschodzie sprawił także, że Żukow zrozumiał coś, czego wielu radzieckich dowódców pojąć nie było w stanie, (co skądinąd dobrze o nich świadczy).  Niemcy, Amerykanie, Brytyjczycy, Finowie dowodzili żołnierzami. On dowodził bydłem. Żołnierze walczą o coś i za coś. Bydło kieruje się instynktem i musi być zaganiane bólem i strachem. Tak robił i tak zwyciężał. Życie żołnierzy stanowiło dla niego tylko element zimnej kalkulacji sił i środków. Stada dla niepoznaki zwane dywizjami pchane były naprzód przez zasieki i pola minowe przy założeniu, że życie indywidualnego żołnierza jest nieistotne, bo radinu tego towaru ma akurat całe masy. Artyleryjski walec mielił miasta i wioski. Ale machina parła do przodu zasilana przez niespożyte ludzkie rezerwy i sprzęt z land leasu.

Dlaczego o tym piszę? W „operacji specjalnej” pojawił się nowy dowódca wojsk rosyjskich niejaki Aleksander Dwornikow, który wydaje się stanowić współczesną reinkarnację metod marszałka. Ewidentnie widać metodę artyleryjskiego walca z późniejszą ofensywą. Doniesienia milczą czy w awangardzie natarcia idą słynne bataliony sztrafników a pochód zamykają oddziały NKW… wróć Rosgwardii mające za zadanie usunąć element niewykazujący się dostatecznymi zasobami odwagi pod ukraińskim ogniem, ale metody wydają się stosowane holistycznie, więc i tego oczekiwać należy.

Problem polega na tym, że land lease przekazywany jest akurat przeciwnikom. Czy wiec Rosjanom, którzy przypomnę póki, co nawet nie walczą w wojnie a w „operacji specjalnej”, wystarczy sprzętu i ludzi? Najbliższe dni pokażą. Osobiście mam wrażenie, że kolejny raz grają va banque. Rejterada z wszystkich pozostałych kierunków ataku i przekazanie całości sił na kierunku wschodnim i południowym są taktyką bardziej realną i spójną, ale to wcale nie znaczy, że strategicznie w większym stopniu wykonalną. Zwłaszcza, że wojska rosyjskie stały się niewolnikami majowego deadline’u, który jest równie realistyczny jak założenie zdobycia Kijowa w 3 dni. Na razie traktowanie Rosjan jak rzeźnego bydła odnosi skutek. Jednak pamiętajmy wszyscy, że stado wściekłego bydła potrafi nagle zmienić kierunek i wtedy kowbojom nie pozostaje nic poza ucieczką.

Czego i Ukraińcom i nam wszystkim przed majówką serdecznie życzę.